اون آقایی که شبا رد می شد از کوچه ی ما کو؟؟؟؟
اون آقایی که شبا رد می شد از کوچه ی ما کو؟؟؟؟ اون آقایی كه شب ها رَد میشد از كوچه ی ما كیسه به دوش كو؟
رد پای پُرخراش بی خروش كو؟
اون آقای خرقه پوش كو؟
كجاست اون آقا كه پینه های دستاش مَرحَم دِلای ما بود؟
نفس سبز نگاهش همیشه حلّال مشكلای ما بود؟
میشه یك بار دیگه سر بزنه به خونه ما؟
بگیره نشونی ازغربت بی نشونه ی ما؟
موهای آقا سفیده, جوونا كیسه رو از آقا بگیرید،
قامت آقا خمیده ....
جوونا آقا بشید ,زنده كنید رسم جوون مردی رو امشب.
یتیما منتظرن ,زنده کنید رسم جووون مردی رو امشب.
یتیما پشت درای خونشون منتظره آقا نشستن .
گوش بزنگ تق تق یه جفت صدای پا نشستن .
موهای آقا سفیده جونا کیسه رو از آقا بگیرید .
قامت آقا خمید جونا کیسه رو از آقا بگیرید .
حیدر کرار نیم , خانه نشینم ولی
جان به فدای جگر سوخته ات یا علی
داستای پینه بسته علی به همراه منه .
خونه نشینی علی آتیش به جونم میزنه .
تو کوله بار شعر من اسم قشنگ علی یه.
قافیه ی تنگ دلم از دل تنگ علی یه.
تو کوچه های غربتم نشونی از مولا میدن ع
اهل محل سلاممو جواب سر بالا میدن!
به من می گن علی کیه ؟!!!!!؟؟؟؟
علی امام عاشقاست . . . . .
به من میگن علی چیه ؟؟؟!!!!؟؟؟؟
داغه دله شقایقاست. . . .
توی نجف یه خونه بود ، كه دیواراش كاهگلی بود..
اسم صاحب اون خونه , مولای مَردا , علی بود..
نصف شبها بلند میشد، یه كیسه داشت كه برمیداشت
خرما و نون و خوردنی هرچی كه داشت تو اون میذاشت
راهی كوچه ها میشد تا یتیما رو سیر كنه
تا سفره خالیشونو پر از نون و پنیر كنه
شب تا سحر پرسه میزد پس كوچه های كوفه رو
تا پر بارون بكنه باغهای بی شكوفه رو
عبادت علی مگه میتونه غیراز این باشه؟
باید مثل علی بشه هركی كه اهل دین باشه
بعد علی كی میتونه محرم راز من بشه؟
درد دلم رو گوش كنه تا چاره ساز من بشه؟ 
